Pernah dgr pepatah ni??pernah rasa??ye sy sedang melaluinya skrg ni..buat kali ke-3. Kehilangan ayah yg mjadi penyokong sy, kehilangan nenek yg menjaga sy sejak kecil dan kini kehilangan suami yg menemani sy siang & mlm..Allahuakbar..sakit nye.rasa mcm hati dihiris2..sy x menafikan sejak kehilangan suami 24 hari lepas, x pernah walau sehari berlalu sy x mnangis. Bukan x redha, jauh sekali menyalahkan takdir Allah, cuma sy menangis sbb sy rindu..bila terkenang kenangan2 kami suka, duka, buat sy menangis. 10 tahun bercinta, 2 tahun 5 bulan melayari alam rumahtangga, bukan mudah utk sy melupakan semuanya. Hati jd amat sensitif..Bila si anak sebut ayah2, sy menangis.Bila sy rasa lelah melayan karenah si anak, sy menangis!Allah...
Tp sy mnangis bila sy seorang diri. Saya cuba utk tdk mnangis d depan org lain, lebih2 lg family. I am trying very hard to be strong. sume org fikir sy kuat, tabah. Alhamdulillah sy diberi ketabahan & kekuatan luar biasa utk mnempuh dugaan n cabaran ni..terima kasih pd semua yg medoakan sy & anak.
Semoga sy dipertemukan semula dgn arwah suami d syurga kelak..tunggu syg ye abg;)
No comments:
Post a Comment